بسم اللّه الرحمن الرحیم الحمد للّه ربّ العالمین و صلّى اللّه على محمّد و آله الطّاهرین و لعنة اللّه على اعدائهم اجمعین من الآن إلى قیام یوم الدّین

امّا مقدّمه‏

بدان که از براى نماز غیر از این صورت معنایى است و غیر از این ظاهر باطنى است، و چنانچه ظاهر را در آدابى است که مراعات ننمودن آنها یا موجب بطلان نماز صورى یا نقصان آن گردد، همینطور از براى باطن آدابى است قلبیّه باطنیه که با مراعات ننمودن آنها نماز معنوى را بطلان یا نقصان دست دهد، چنانچه با مراعات آنها نماز داراى روح ملکوتى شود. و ممکن است پس از مراقبت و اهتمام به آداب باطنیّه قلبیّه، شخص مصلّى را نصیبى از سرّ الهى نماز اهل معرفت و اصحاب قلوب حاصل شود که آن قرّة العین اهل‏ سلوک"" و حقیقت معراج قرب محبوب است. و آنچه گفته شد که براى نماز باطن و صورت غیبیّه ملکوتیّه است، علاوه بر آن که موافق ضربى از برهان و مطابق مشاهدات اصحاب سلوک و ریاضت است، آیات و اخبار کثیره عموما و خصوصا نیز دلالت بر آن دارد، و ما به ذکر بعضى از آن این اوراق را متبرّک مى‏کنیم.

از آن جمله قول خداى تعالى است:یَوْمَ تَجِدُ کُلُّ نَفْسٍ مَا عَمِلَتْ مِنْ خَیْرٍ مُحْضَرا و ما عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ انَّ بَیْنَها وَ بَیْنَهُ أَمَدا بَعیدا . آیه شریفه دلالت کند که هر کسى اعمال خوب و بد خود را حاضر مى‏بیند و صورت باطنّیه غیبیّه آنها را مشاهده کند. چنانچه در آیه شریفه دیگر فرماید:وَ وَجَدُوا ما عَمِلوُا حاضِرا  و در آیه دیگر فرماید:فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَیْرا یَرَه ... الخ"" دلالت کند بر آن که نفس اعمال را معاینه کند.

و اما احادیث شریفه در این مقام بیشتر از آن است که در این صفحات بگنجد و ما به ذکر بعض آن اکتفا مى‏کنیم.

از آن جمله در وسائل سند به حضرت صادق سلام اللّه علیه رساند، قال: من صلّى الصّلوات المفروضات فی اوّل وقتها و أقام حدودها، رفعها الملک الى السّماء بیضاء نقیّة، تقول: حفظک اللّه کما حفظتنى استودعتنی ملکا کریما.

و من صلاها بعد وقتها من غیر علّة و لم یقم حدودها، رفعها الملک سوداء مظلمة، و هی تهتف به: ضیّعتنی ضیّعک اللّه کما ضیّعتنی و لا رعاک اللّه کما لم ترعنی.

ترجمه : کسى که نمازهاى واجب را در اوّل وقت ادا کند و حدود آنها را حفظ نماید، فرشته آن را سپید و پاکیزه به آسمان برد. نماز (به نماز گزار) گوید: خدا تو را نگاه دارد همان گونه که مرا نگاه داشتى، مرا به ملکى بزرگوار سپردى. و کسى که نمازها را بى سبب به تأخیر اندازد و حدود آنها را حفظ نکند، فرشته نماز او را سیاه و تاریک به آسمان برد در حالى که نماز با صداى بلند به نماز گزار گوید: مرا ضایع کردى، خداى تو را ضایع کند آنچنانکه مرا ضایع کردى، و خدا تو را رعایت نکند، آنچنانکه تو مرا رعایت نکردى. - وسائل الشیعة، ج 3، ص 90، "کتاب الصّلوة"، "أبواب المواقیت"، باب 3، حدیث 17. (با اختلافى اندک)

      ادامه دارد ....

نوشته شده توسط : وحید

[ نظر]